qarlı-boranlı — sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı boranlı hava. Qarlı boranlı çöllər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küləkli-qarlı — sif. Həm külək əsən, həm də qar yağan. Küləkli qarlı gün. Küləkliqarlı hava … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıra — is. 1. Yan yana və ya ard arda duran adamlar və ya şeylər düzümü; səf, cərgə. Evlər sırası. İki sıra durmaq. – <Uşaqlar:> Sıralara duraq biz; İrəliyə, irəliyə; Yeni dünya quraq biz. C. C.. <Xasay> sırada dayandı. Sıra nömrəsini saydı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Керимзаде, Фарман Исмаил оглы — Фарман Исмаил оглы Керимзаде (азерб. Fərman Kərimzadə; 3 марта 1937(19370303)[1], село Беюк Веди, Армения 1989, Баку) азербайджанский писатель, сценарист и режиссёр. Биография В 1949 году пережил вместе с семьёй депортацию из… … Википедия
çalpoy — (Tovuz) qarlı yağışlı külək. – Çalpoy gözümüzü aşmağa qoymurdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badbərf — f. qarlı külək; boran, çovğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağgöz — sif. dan. 1. Qorxaq, cəsarətsiz, ağciyər. 2. məc. Şiddətli, qarlı, gecə gündüz qar yağan. Qabaqdan da ağgöz qış gəlirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayatılamaq — f. Bayatı söyləmək, bayatı çağırmaq. Əfruzun laylası qarlı pəncərəni dilləndirirdi. Mədəd qapıdan girərək: – Nə bayatılayırsan? – deyə soruşdu və kitablarını stolun üstünə qoydu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boranlı — sif. Küləkli qar və ya yağışlı; bərk küləkli, qasırğalı. Boranlı hava. Boranlı qış günü. – Duman gəldi, azdım mən də yolumu; Çiskinli, boranlı çöllərdə qaldım. Aşıq Kərəm. Payız çatanda axıra boranlı, qarlı qış yetər. A. S.. Boranlı qış gecəsi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti