qarlı

qarlı
sif.
1. Qarla örtülmüş, qarla örtülü. Qarlı dağlar. Qarlı çöllər. Qarlı damlar. – Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar. H. C.. Ay işığı, dolu ürək, yaşıl bağ; Qızğın günəş, sərin çeşmə, qarlı dağ. M. Müş..
2. Qarla bərabər olan, qarla yağan. Adını dəyişib, əhdini danıb; Yenə də həmən zülm, həmən əsarət; Qarmağa taxılan ətə aldanıb; Tələni görmədi zavallı millət. B. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • qarlı-boranlı — sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı boranlı hava. Qarlı boranlı çöllər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • küləkli-qarlı — sif. Həm külək əsən, həm də qar yağan. Küləkli qarlı gün. Küləkliqarlı hava …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sıra — is. 1. Yan yana və ya ard arda duran adamlar və ya şeylər düzümü; səf, cərgə. Evlər sırası. İki sıra durmaq. – <Uşaqlar:> Sıralara duraq biz; İrəliyə, irəliyə; Yeni dünya quraq biz. C. C.. <Xasay> sırada dayandı. Sıra nömrəsini saydı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Керимзаде, Фарман Исмаил оглы — Фарман Исмаил оглы Керимзаде (азерб. Fərman Kərimzadə; 3 марта 1937(19370303)[1], село Беюк Веди, Армения  1989, Баку)  азербайджанский писатель, сценарист и режиссёр. Биография В 1949 году пережил вместе с семьёй депортацию из… …   Википедия

  • çalpoy — (Tovuz) qarlı yağışlı külək. – Çalpoy gözümüzü aşmağa qoymurdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • badbərf — f. qarlı külək; boran, çovğun …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağgöz — sif. dan. 1. Qorxaq, cəsarətsiz, ağciyər. 2. məc. Şiddətli, qarlı, gecə gündüz qar yağan. Qabaqdan da ağgöz qış gəlirdi. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bayatılamaq — f. Bayatı söyləmək, bayatı çağırmaq. Əfruzun laylası qarlı pəncərəni dilləndirirdi. Mədəd qapıdan girərək: – Nə bayatılayırsan? – deyə soruşdu və kitablarını stolun üstünə qoydu. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boranlı — sif. Küləkli qar və ya yağışlı; bərk küləkli, qasırğalı. Boranlı hava. Boranlı qış günü. – Duman gəldi, azdım mən də yolumu; Çiskinli, boranlı çöllərdə qaldım. Aşıq Kərəm. Payız çatanda axıra boranlı, qarlı qış yetər. A. S.. Boranlı qış gecəsi,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”